Czyn partyjny

W PRL odmianą czynów społecznych dla członków PZPR były czyny partyjne. Na wezwanie Komitetu Centralnego do pracy przy porządkowaniu miast i wsi stawały tysiące ludzi - członków i kandydatów partii, ale i bezpartyjnych. W ramach prac organizowanych najczęściej w niedziele lub inne święta sprzątano teren przed budynkami publicznymi, budowano nowe chodniki, grabiono śmieci, sadzono drzewka. W latach 1973-1980 raz do roku organizowano Niedziele Czynu Partyjnego. Nie chodziło przy tym o pracę przynoszącą realny pożytek, lecz o manifestację posłuszeństwa. Propaganda wykorzystywała czyny partyjne jako manifestację poparcia dla komunistów i partii.

Czyn partyjny, plantowanie terenu, 1979

Źródło: Z archiwum Narodowego Archiwum Cyfrowego

Czyn partyjny, rozgarnianie piachu

Źródło: Z archiwum Narodowego Archiwum Cyfrowego

Czyn partyjny Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego w Warszawie. Uczestnicy czynu w drodze na miejsca pracy, 1980

Źródło: Z archiwum Narodowego Archiwum Cyfrowego

Czyn partyjny Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego w Warszawie. Plantowanie terenu - transparent z hasłem "Ludowcy swojej stolicy"

Źródło: Z archiwum Narodowego Archiwum Cyfrowego

Czyn partyjny Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego w Warszawie. Rozrzucanie ziemi - w jasnym swetrze ze szpadlem marszałek Stanisław Gucwa, w ciemnym płaszczu Jerzy Szymanek, 1980

Źródło: Archiwum Narodowe w Krakowie