Pola Negri (1897 – 1987) była polską aktorką teatralną i filmową, która zyskała światową sławę w niemej i złotej erze kina hollywoodzkiego i europejskiego dzięki rolom tragediennym i femme fatale.
Wychowana w Królestwie Kongresowym, dzieciństwo Negri było naznaczone kilkoma osobistymi trudnościami: po zesłaniu ojca na Syberię wychowywała ją samotna matka w biedzie, a jako nastolatka zachorowała na gruźlicę. Negri wyzdrowiała, kontynuowała naukę baletu i aktorstwa w Warszawie, stając się tam znaną aktorką teatralną. W 1917 przeniosła się do Niemiec, gdzie zaczęła występować w filmach niemych dla berlińskiego studia UFA. Jej występy filmowe dla UFA zwróciły uwagę hollywoodzkich dyrektorów Paramount Pictures, którzy zaoferowali jej kontrakt filmowy.
Negri podpisała kontrakt z Paramount w 1922 roku, co czyni ją pierwszą europejską aktorką w historii zatrudnioną w Hollywood. Większą część lat dwudziestych spędziła pracując w Stanach Zjednoczonych, występując w wielu filmach dla wytwórni Paramount, zyskując tym samym pozycję jednej z najpopularniejszych aktorek amerykańskiego kina niemego. W latach trzydziestych XX wieku, kiedy pojawił się film dźwiękowy, Negri wróciła do Europy, gdzie wystąpiła w wielu filmach dla Pathé Films i UFA, a także rozpoczęła karierę jako artystka nagrywająca. Po 1940 roku nakręciła tylko dwa filmy, a jej ostatni występ na ekranie to Księżycowe błystki Walta Disneya (1964).